۵ گجت USB نوستالژیک که دیگر شانسی برای بازگشت ندارند؛ چرا منسوخ شدند؟

خاطره خوب گذشته! در این مقاله به ۵ نمونه از ابزارهای نوستالژیک USB به شما خواهیم گفت که زمانی محبوب بودند اما امروزه دیگر جایی در دنیای تکنولوژی ندارند.

علیرغم موج بازگشت برخی نوستالژی های دیجیتال مانند میزهای گردان و هدفون های سیمی، همه دستگاه های جانبی USB قدیمی فرصتی برای بازگشت ندارند. به دلیل نقص های اساسی و جایگزینی با فناوری های برتر، این گجت ها به سرعت منسوخ شدند و اکنون در گورستان دیجیتال قرار دارند.

پخش کننده MP3 فلش USB; قربانی عصر گوشی های هوشمند

پخش کننده MP3 فلش USB (فشار USB پخش کننده MP3) یادآور بسیاری از نوستالژی ها برای نسل هزاره است. این دستگاه ها درست مانند درایوهای فلش USB بودند، اما دارای جک هدفون بودند که امکان گوش دادن مستقیم به موسیقی را فراهم می کرد. این فینگر پلیرها معمولاً بین ۵۱۲ مگابایت تا ۲ گیگابایت حافظه داشتند که برای ذخیره چند صد آهنگ کافی بود. کاربران برای بارگذاری آهنگ‌ها آن‌ها را به کامپیوتر وصل می‌کردند و برای گوش دادن هدفون را به انتهای دیگر وصل می‌کردند.

در آن زمان، این پخش کننده های قابل حمل و راحت مانند یک راه ساده برای داشتن موسیقی در هر مکانی به نظر می رسید. اما این قبل از ظهور گوشی‌های هوشمند بود که نیاز به حمل این دستگاه‌ها با صفحه‌نمایش بزرگ‌تر، فضای ذخیره‌سازی ابری برای هزاران آهنگ و اتصال به اینترنت برای دسترسی به خدمات پخش را از بین برد. نیازی به بارگیری دستی فایل ها از طریق USB نیست، زیرا حتی پخش کننده های موسیقی اختصاصی مانند iPod Touch دارای نمایشگر، برنامه و رابط کاربری کامل هستند.

هاب های فانتزی USB-A؛ عملکرد زیبایی را قربانی می کند

در اوایل و اواسط دهه ۲۰۰۰ بسیاری هاب های USB-A فانتزی (هاب USB-A جدید) وجود داشت که به عنوان اشیایی غیر مرتبط با رایانه یا ذخیره سازی طراحی شده بودند. از مکعب های ترانسفورماتور گرفته تا اسباب بازی های رنگین کمانی و گل های گلدانی، همه چیز می تواند یک هاب USB باشد. این اشکال سرگرم کننده جالب بودند، اما اغلب به معنای پورت های نامناسب بودند. به طوری که گاهی اتصال همزمان دو یا سه USB غیرممکن می شد. به نظر می رسید این جذابیت های فانتزی باعث می شود تا کاربران فراموش کنند که هاب USB در وهله اول باید کاربردی باشد.

هاب‌های USB برای اتصال چندین دستگاه به برق خارجی نیاز دارند، که به معنی کابل‌ها و به هم ریختگی میز کار بیشتر است. در همین حال، امروز ما گزینه های مختلف اتصال بی سیم را در دسترس داریم. کامپیوترهای امروزی هاب های USB اختصاصی را هم غیرعملی و هم بی معنی کرده اند. لپ‌تاپ‌های جدیدتر دارای پورت‌های محدودی هستند که کاربران را مجبور به خرید آداپتورهای چند پورت پیچیده‌تر برای به حداکثر رساندن عملکرد در فضای محدود می‌کند. به عنوان مثال، هاب USB-C مانند Anker USB-C Hub آنها تحویل برق، چندین پورت USB-A، خروجی HDMI، کارت خوان SD و اترنت را در یک مستطیل آلومینیومی کوچکتر از بسیاری از هاب های فانتزی قدیمی ارائه می دهند. با این حال، با حذف تدریجی پورت USB-A در لپ‌تاپ‌های جدید، هاب‌های پر از این پورت‌ها بیش از پیش منسوخ می‌شوند.

بخاری و کولر USB؛ ضعیف و ناکارآمد

یکی دیگه ابزارهای نوستالژیک USB بعید به نظر می رسد که گرم کننده و خنک کننده نوشیدنی USB که به عنوان لوازم جانبی دسکتاپ عرضه شده اند، به بازار بازگردند. این وسایل که به لپ تاپ متصل بودند قهوه را گرم و نوشابه را خنک نگه می داشتند. این گرم کننده ها معمولاً یک صفحه گرم کن نعلبکی کوچک برای لیوان داشتند و از فناوری ترموالکتریک برای گرم کردن یا خنک کردن نوشیدنی ها استفاده می کردند.

آنها کار کردند، اما نه خیلی خوب. مشکل اصلی این بود که برق استاندارد ارائه شده توسط پورت های USB در بهترین حالت ناچیز است. این بدان معنی است که اثربخشی آنها به ضخامت یا عایق شیشه یا ظرف بستگی دارد. در واقع، مشکل به قدری جدی است که برخی از تولیدکنندگان اکنون هشدار می دهند که گرمکن لیوان USB آنها برای گرم کردن نوشیدنی های سرد بسیار طولانی است. امروز ما لیوان های عایق با کیفیت بالا مانند YETI Rambler یا فلاسک هیدرولیک که نوشیدنی ها را ساعت ها در دمای مورد نظر بدون نیاز به برق نگه می دارد.

درایوهای نوری USB؛ قربانی فضای ابری و دانلود دیجیتال

درایوهای نوری USB (درایوهای نوری USB) زمانی محبوب شد که سازندگان لپ‌تاپ تصمیم گرفتند با حذف درایوهای CD و DVD داخلی، دستگاه‌های نازک‌تر و سبک‌تری بسازند. این کار برای کاهش هزینه های ساخت و افزایش دوام انجام شد، زیرا قطعات متحرک کمتری وجود داشت. موفقیت آن‌ها دوران لپ‌تاپ‌های باریک و براق را برای قابلیت حمل بیشتر آغاز کرد، اما مردم همچنان می‌خواستند دی‌وی‌دی‌های خود را روی لپ‌تاپ پخش کنند. این مشکلی بود که درایوهای نوری USB برای حل آن ساخته شدند.

این درایوها در اصل ضروری بودند، به خصوص اگر برای نصب نرم افزار، کپی موسیقی یا ذخیره داده ها به رسانه فیزیکی نیاز داشتید. اما با گذشت زمان و تغییر تکنولوژی، سرویس‌های استریم و دانلود جایگزین آن‌ها شدند. امروزه توزیع نرم افزار به طور کامل به سمت دانلود و دسترسی ابری رفته است. برنامه هایی مانند مایکروسافت آفیس و Adobe Creative Suite اکنون منحصراً از طریق خدمات اشتراک یا دانلود مستقیم در دسترس است. این بدان معناست که خود رسانه نوری در حال منسوخ شدن است و درایوهای نوری USB را با خود به پایین می کشاند. رسانه فیزیکی دیگر مورد نیاز نیست، به جز برای نیاز نادر به خواندن یک سی دی عکس قدیمی یا نصب نرم افزار قدیمی. اما این موارد نگهداری دائمی آنها را توجیه نمی کند.

دانگل تیونر تلویزیون USB; انصراف از پخش جریانی

یکی دیگر از قربانیان تغییر دیجیتال به خدمات استریم، دانگل تیونر تلویزیون USB (چوب های تیونر تلویزیون USB) یا کارت های تیونر. در گذشته، اگر می خواستید تلویزیون زنده را روی رایانه خود تماشا کنید، به یک دانگل تیونر تلویزیون USB نیاز داشتید. تیونرهای تلویزیون دانگل های کوچکی بودند که یک سر آن را به پورت USB لپ تاپ و سر دیگر را به کابل کواکسیال (برای اتصال به جعبه کابل یا آنتن) متصل می کردند. یک آنتن یا گیرنده کوچک معمولاً در یک بسته ارائه می‌شد که شامل نرم‌افزار رسانه‌ای برای مدیریت تنظیم تلویزیون، اسکن کانال و ضبط می‌شد. همه اینها به شما این امکان را می داد که مستقیماً روی رایانه شخصی خود تلویزیون زنده را استریم، پخش و ضبط کنید.

دانگل های تیونر تلویزیون USB یا کارت های تیونر هنوز برای برخی افراد گزینه مناسبی هستند. اما در دنیایی که پخش جریانی، تلویزیون های هوشمند و تیونرهای داخلی به استاندارد تبدیل شده اند، تیونرهای تلویزیون USB وضعیت انقلابی خود را از دست داده اند. پلتفرم هایی مانند نتفلیکس (نتفلیکس) هولو (هولو) و YouTube TV (YouTube TV) تلویزیون درخواستی و زنده را از طریق هر دستگاه متصل به اینترنت ارائه می دهد. این روش بسیار راحت تر است و کیفیت تصویر بهتری را ارائه می دهد.